Powstanie Warszawskie było największą bitwą stoczoną podczas 2. Wojny Światowej przez organizację podziemną z wojskami okupacyjnymi. Powstańcy walczyli przeciw regularnym formacją niemieckim bez ciężkiego uzbrojenia. O wybuchu powstania przesądziły względy polityczne, a nie położenie militarne. Jego celem było wyzwolenie stolicy spod niezwykle brutalnej niemieckiej okupacji.
Powstanie rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 roku. Niestety w obliczu braku pomocy ze strony koalicjantów i braku uzbrojenia wśród powstańców, 3 października 1944 roku powstanie upadło, nastąpiła kapitulacja.
W ciągu 63 dni walk zginęło około 16 tys. powstańców. Rannych zostało 20 tysięcy, a 15 tysięcy trafiło do niewoli. Straty wśród ludności cywilnej były wręcz porażające, wyniosły pomiędzy 150 do 200 tys. warszawiaków. Większość lewobrzeżnej zabudowy została zrównana z ziemią.
Mimo wszystko Powstanie Warszawskie uważa się za najdonioślejsze działanie Armii Krajowej, choć nie osiągnęło celów ani wojskowych, ani politycznych. Było fenomenem w skali okupowanej Europy.
Jak powiedział Burmistrz Gminy Milicz Wojciech Piskozub “Zryw, który po 63 dniach okazał się fiaskiem. Jednak marzenia o wolności o godności wzięły górę i wszelkie ryzyko, które wiązało się ze stawieniem czoła wrogowi nie miało wówczas znaczenia dla młodych ludzi. Pojawiająca się obecnie ocena tamtych wydarzeń jest nie na miejscu. Nie nam oceniać tego, co wydarzyło się 80 lat temu. Od nas należy obecnie wyciągnąć wnioski z tego co się stało. Wniosek nasuwa się tylko jeden — wolność ma wysoką cenę”.
