Projekt pn. „ Rozbudowa budynku Ośrodka Kultury o łącznik i salę kinowo-widowiskową z zapleczem oraz zagospodarowaniem terenu jako przykład publicznej inwestycji w zakresie budownictwa o znacznie podwyższonych parametrach charakterystyki energetycznej”
Całkowita powierzchnia użytkowa łącznika oraz Sali widowiskowo-kinowej wynosi 822,50m². Obiekt posiada dwie kondygnacje. W głównej części budynku znajduje się hol wejściowy od którego rozchodzi się komunikacja do poszczególnych części obiektu. Tu znajduje się kasa, strefa poczekalni oraz węzeł sanitarny z wydzielonymi toaletami dla kobiet, mężczyzn, niepełnosprawnych oraz toaleta dla personelu. Z holu istnieje możliwość przejścia do sali kinowo-widowiskowej (poprzez śluzę), do strefy technicznej, do łącznika oraz poprzez schody, na 1 piętro. Na piętrze zlokalizowane są sala konferencyjna, projektornia, magazyn oraz pomieszczenie socjalne. W sali widowiskowej znajduje się scena, widownia na 203 miejsca (w tym 3 dla niepełnosprawnych) oraz podest dla akustyka. Za salą widowiskową zaprojektowano zaplecze z magazynem i węzłem cieplnym (na parterze) oraz 2 garderobami i sanitariatem ( na piętrze). Obiekt posiada też łącznik komunikacyjny łączący istniejący budynek z nowym obiektem. Znajduję się tu sala warsztatowa oraz mniejszy gabinet. Teren przy budynku został zagospodarowany w odpowiednią infrastrukturę: drogę pożarową ciąg pieszy, teren zielony.
Budynek zaprojektowano zgodnie z zasadami energooszczędności, co umożliwia jego użytkowanie przy małym zużyciu energii, a jednocześnie zapewnia użytkownikom komfortowe warunki higieniczno – sanitarne.
Ponadstandardową energooszczędność uzyskano dzięki:
- zastosowaniu paneli fotowoltaicznych,
- zastosowaniu automatycznego systemu BMS wyposażonego w oprzyrządowanie do stałego monitoringu budynku w zakresie zużycia i produkcji energii na cele ogrzewania, chłodzenia, przygotowania CWU i wentylacji budynku,
- stworzeniu zielonej ściany w systemie linkowym na frontowej ścianie budynku.
- odpowiedniej grubości ocieplenia budynku,
- większej niż wymagana izolacyjności termicznej przegród budowlanych oraz szczelności powietrzna budynku.
- odpowiedniej stolarce okiennej
- wentylacji, z odzyskiem ciepła o większej niż wymagana sprawność odzysku energii.
Sala widowiskowa wyposażona jest w profesjonalny sprzęt kinowy dodatkowe nagłośnienie konferencyjne oraz oświetlenie, a także 203 bardzo wygodne fotele.
Projekt dofinansowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Dolnośląskiego 2014-2020 ze środków Unii Europejskiej, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Działanie 3.3 Efektywność energetyczna w budynkach użyteczności publicznej i sektorze mieszkaniowy
Miejscem gdzie niegdyś działo się wiele w zakresie edukacji filmowej, było kino „CAPITOL” ( nazwę zachowano od lat 30. XX w.) Funkcjonować poczęło od jesieni 1945 r. Na pierwszą projekcja wybrano radziecki film „Czapajew”. Później repertuar różnicował się. W 1957 r. powstał Dyskusyjny Klub Filmowy, jego wieloletnim aktywistą pozostał Leon Jańczak. Jako pierwszy w ramach projekcji klubowych wyświetlano film radziecki „Poemat Pedagogiczny”. W marcu 1957 r. klub zrzeszał 83 członków. Współpracowano z Wytwórniami Filmów Fabularnych we Wrocławiu i w Łodzi. Korzystano przy opracowywaniu planu projekcji z pomocy Centralnego Archiwum Filmowego w Warszawie. Osiągalny był w kinie „Capitol” „Filmowy Serwis Prasowy” pomocny przy opracowywaniu prelekcji. Sporo jego numerów trafiło do DKD „Mechanik” przy Zespole Szkół w Miliczu. Klub służył nie tylko młodzieży ZS. Operatorem aparatury projekcyjnej ( 16 mm, później 35 mm ) był Kazimierz Lech, który eksternistycznie zdobył uprawnienia kinooperatora II kategorii. W dziesięcioleciu 1977-1987 wyświetlono 511 filmów. Z tego 286 dla członków klubu, 184 w ramach szkolnej edukacji filmowej, 18 zamówionych przez Spółdzielnię Mieszkaniową „Barycz”, 4 dla Zbiorczej Szkoły Gminnej, 4 w ramach odrębnych projekcji dla dzieci i 15 z różnych okazji. W zestawie prezentowanych znalazły się tytuły z 19 kinematografii. Z tego polskie stanowiły 46,3%, amerykańskie 14,5%, radzieckie 11%. Wachlarz filmowy obejmował 12 gatunków – m.in. dramaty, historyczne i komedie. W rzeczonym okresie obejrzało filmy w szkolnym kinie 54 420 widzów – w tym 22 800 klubowiczów. Z kinem „Capitol” związane były takie nazwiska jak: Maria Wdowiak i Władysław Szydłowski. Dla tak małego ośrodka jakim był Milicz, kino stanowiło jedno z najpopularniejszych i najlepszych ofert kulturalnych przez dziesiątki lat. Mimo realnego socjalizmu i cenzury, w Polsce można było oglądać aktualne nowości światowego kina, filmy Pasoliniego, Felliniego, Schlesingera, Malle’a, Polańskiego, Żuławskiego, Truffauta, Bogdanovicha, Peckinpaha i wielu innych twórców. Całe lata milicki „Capitol” łączył młodzież i kinomanów z wielkim światem. Ostatnim seansem filmowym był obraz „Robin Hood” z Kevinem Costnerem pokazany jesienią 1991 r. Na emisję przyszło jedenaście osób. Klientelę odebrały kinom wypożyczalnie wideo, a później telewizja satelitarna i kino domowe. Budynek, w którym mieściło się niegdyś kino „Capitol” sprzedane zostało przez ówczesną władzę w listopadzie 2009 roku w ręce prywatnego przedsiębiorcy. 27 listopada mieszkańcy Milicza po raz ostatni mogli odwiedzić „kino Capitol” przy ul. Kościuszki gdzie w godzinach 14.00-17.00 wyświetlane były stare kroniki filmowe.
Miliczanie jednak nigdy nie pogodzili się z utratą kina…Uczestniczymy dziś razem w pokonaniu przez Milicz kolejnego progu, w osiągnięciu kolejnego poziomu rozwoju. Moja prywatna definicja miasta powiatowego, mówi że jest to ośrodek, który oprócz spełniania potrzeb pierwszego rzędu odpowiada również na te duchowe, czyli m.in. zapotrzebowania na kulturę. Takie miasto powinno mieć bibliotekę, ośrodek kultury, stadion piłkarski z prawdziwą murawą, powinno mieć kino. Wiedzieli o tym, nasi poprzednicy, dlatego, że kino w naszym mieście powstało w 1931 roku. Kino w Miliczu przetrwało wojnę, przetrwało socjalizm. Niestety w 1991 roku zapadła decyzja o jego likwidacji. To był zły rok dla Milicza. Zlikwidowano bowiem bezpowrotnie kolej wąskotorową, zlikwidowano właśnie kino, rozpoczęła się likwidacja żłobka i jednego z przedszkoli. Ale jak możemy pamiętać temat kina w Miliczu został bardzo szybko podchwycony i stał się agendą wewnętrzną polityki od pierwszych dni po likwidacji. Wszyscy w Miliczu byliśmy przekonani, że kino w naszym mieście należy odbudować, zrewitalizować tzn. odtworzyć je w miejscu, w którym zostało stworzone. Ja po raz pierwszy, w rozmowie z burmistrzem Walem, usłyszałem, że to nie ma sensu, że ten budynek nie nadaje się na kino, a nie nadaje się szczególnie na salę multifunkcyjną, w której mogłyby się odbywać koncerty, spektakle i inne wydarzenia. To był trochę jak grom z jasnego nieba, ponieważ w Miliczu żyliśmy w przekonaniu, że kino musi być tam gdzie było wcześniej. Tak to trwało do tego czasu, kiedy zostało sprzedane, a budynek bezpowrotnie zmienił swoją funkcję. Wtedy także uznaliśmy, że nie ma wyjścia kino w Miliczu może być, ale w innym miejscu. I już jego lokalizacja nie budziła żadnych wątpliwości. Nie było ani łatwo, ani prosto. Pierwszy wniosek poległ w konfrontacji z szalonym wzrostem cen ( wtedy tylko jednorocznym), a drugi zmagał się z najrozmaitszymi problemami tj. pandemia, wojna na Ukrainie i drożyzna, która nam od dłuższego już czasu towarzyszy. Dziś jesteśmy świadkami tego, że nam się udało, że Milicz ponownie ma kino. Nawiązujemy do niego w sposób oczywisty, poprzez historię, pamięć, tradycje, naszą sympatię, także poprzez nazwę. To nie jest przypadek. Chcemy kontynuować dobrą historię kina CAPITOL w Miliczu.
Serdecznie Państwa zapraszam do kina Capitol w Miliczu
Piotr Lech
Burmistrz Gminy Milicz
